تبارشناسی نظریه ی یادگیری اجتماعی آلبرت باندورا و بررسی انتقادی مفروضات فلسفی آن

بررسی نظریه ی یادگیری اجتماعی باندورا و نقد آن با رویکردی اسلامی است. در این پژوهش از روش توصیفی و تحلیل محتوا استفاده نموده ایم. این نظریه به عنوان جریانی انتقادی نسبت به تاثیر محیط بر رفتار انسان و هویت ماشینی که رفتارگرایی برای انسان قائل است مطرح شد. باندورا رفتار را حاصل تعاملی پیچیده بین ارگانیسم و موقعیت محیطی می داند. کل نگری، جبرگرایی،اطلاق ارگانیزم زنده به انسان، از مهم ترین مفروضه های فلسفی باندورا در این نظریه است. وفادار نبودن به کل گرایی در نگرش به انسان، نادیده گرفتن روح، بی توجهی به خدا و معاد و نظام احسن جهان خلقت و مقام والای انسان، وجود سرنخ هایی از داروینیسم و ناتوانی نظریه در توجیه رفتارهایی همچون شهادت و ایثار؛ نشان از آن دارد که این نظریه مبتنی بر فضای اجتماعی غرب است و تنها دران فضا قابلیت اجرایی دارد.