رابطه ترس از صمیمیت و رضایت زناشویی در نمونه ای از زوجین ایرانی: نقش تعدیل کننده سبک های دلبستگی

رضایت زناشویی، یکی از متغیرهای تعیین کننده سلامت روانی و خشنودی زوجین از زندگی است. آیا سبک های دلبستگی و ترس از صمیمیت می توانند رضایت زناشویی زوجین را تحت تاثیر قرار دهند؟ پژوهش حاضر، در پاسخ به این پرسش، نقش تعدیل کننده سبک های دلبستگی در رابطه بین ترس از صمیمیت و رضایت زناشویی را مورد بررسی قرار داد. از شرکت کنندگان در پژوهش (237 مرد، 277 زن) خواسته شد که مقیاس دلبستگی بزرگسال (AAI)، مقیاس ترس از صمیمیت (FIS) و پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (GRIMS) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که ترس از صمیمیت با رضایت زناشویی همبستگی منفی معنادار دارد؛ سبک دلبستگی ایمن با رضایت زناشویی همبستگی مثبت معنادار و سبک های دلبستگی ناایمن با رضایت زناشویی همبستگی منفی معنادار دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا در رابطه بین ترس از صمیمیت و رضایت زناشویی نقش تعدیل کننده دارند. مدل های درونکاری ایمن و ناایمن از طریق استقرار روان سازه ها و بازخوردهای بنیادین مثبت یا منفی نسبت به مادر (و سپس دیگران)، مولفه های درون شخصی و بین شخصی برقراری روابط صمیمی با دیگران یا ترس از صمیمیت را فراهم می سازند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که رابطه بین ترس از صمیمیت و رضایت زناشویی یک رابطه خطی ساده نیست و سبک های دلبستگی می توانند این رابطه را تحت تاثیر قرار دهند.