تعاملات معماری فرودگاه و بوم ساخت های جاذب گردشگر

مقوله زیبایی شناسی و زیبا آفرینی در طراحی ساختمان و مجموعه فضاهای خاص معماری در مبحث معماری صنعتی یا معماری غیرمتعارف از نکات مورد توجه در فرآیند طراحی و حوزه شهرسازی نوین محسوب میشود. طراحی هم ساز با اقلیم و اثربخشی چندجانبه طرح و ساخت نیز یکی از اصول مهم معماری جهانی است که همواره مد نظر و الزام آور بوده است. در این میان، نوار شمالی کشور به دلیل قرارگرفتن میان توازی دو عامل بزرگ طبیعی یعنی دریاچه خزر و رشته کوه البرز که باعث تجمع فوق العاده رطوبت در این منطقه کم عرض می شوند؛ دارای اقلیم ویژه ای است که طبیعتا طراحی ویژه ای برای ساخت و جذب گردشگر را می طلبد.
بندر انزلی به این دلیل که مهمترین بندر تجاری شمال ایران است، امکان ارتباطات گسترده با کشورهای حاشیه خزر و حتی راه میانبر ارتباط با اروپا از طریق رودخانه عریض شمالی (ولگا)1 دریاچه خزر است و نیازمند تجهیز راه های ارتباطی اش، که سریع ترین آن ها هواپیماست دارد؛ از این رو، ساخت فرودگاهی متفاوت در این منطقه لازم و ضروری بهنظر می رسد. پژوهش حاضر که با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از اسناد کتابخانه ای و میدانی صورت ؛ سعی نموده تا پارامترهای معماری اقلیمی منطقه گیلان را بر ساخت چنین فرودگاهی بررسی و ارایه نماید. به پیشنهاد این پژوهش در ساخت این فرودگاه که می تواند یک نماد به روز از معماری روستایی- بومی و بیتکلف ولی گردشگر پسند مردم گیلان و مسافران داخلی و خارجی باشد؛ هم می توان از فناوری مدرن، شاخصهای سازه ای ویژه منطقه جغرافیایی-اقتصادی و هم از الگوها و فرم های مخصوص و جذاب برای بیننده استفاده نمود. در هر دوی این موارد ترکیب موزون، جامع، فنی و زیباشناسانه مصالح بومی و طراحی شاخص با حفظ کیفیت مطلوب توصیه شده است.