تاثیر خیرگی ناشی از نور خورشید در وقوع تصادفات جاده ای برون شهری

گسترش روز افزون شبکه های حمل و نقلی به عنوان یک ضرورت در توسعه کشورها از اهمیت زیادی برخوردار است. با افزایش طول راه ها و تعداد وسایل نقلیه آمار تصادفات و آسیب های این حوزه نیز رو به ازدیاد گذاشته است. ایمنی راه مستلزم شناخت عوامل موثر در بروز تصادفات جاده ای و اندر کنش آنها با یکدیگر است. یکی از عوامل موثر در بروز تصادفات در مناطق دشتی، پدیده خیرگی ناشی از نور خورشید در ساعات ابتدائی و پایانی روز می باشد. این عامل از جمله عوامل محیطی است که در اندرکنش با انسان، زاویه راه و جهت حرکت وسیله نقلیه و تا حدودی مشخصات وسیله نقلیه در بروز تصادف نقش آفرینی می کند. در این تحقیق، به بررسی این عامل و نحوه تاثیر آن در وقوع تصادف پرداخته می شود. روش انجام این تحقیق توصیفی- تحلیلی است که در جاده های استان سمنان، در مسیر رفت و برگشت تهران- مشهد صورت گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. بر اساس نتایج 6/63 درصد تصادفات جاده ای استان توسط 4 عامل عجله و شتاب، خواب آلودگی و خستگی، عدم آشنایی با جاده و خیرگی نور خورشید تبیین می شوند که از این بین 14 درصد تصادفات ناشی از خیرگی نور خورشید می باشد. عدم توجه کارشناسان تصادف حاضر در صحنه وقوع تصادف به عامل خیرگی باعث شده تا میزان تاثیر این عامل در ثبت علل وقوع تصادف از اهمیت قابل توجهی برخوردار نباشد.