اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در درمان پریشانی زوج ها

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد یک پیشرفت انقلابی در روان شناسی است که ابتدا برای درمان اضطراب و افسردگی به وجود آمده است. اصول برآمده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند در دامنه وسیعی از مشکلات انسان از جمله ازدواج و زوج درمانی مورد استفاده قرار گیرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر کاهش پریشانی و پریشانی بین فردی زوج ها در میان زوج های مراجعه کننده ی شهرستان دزفول بود. جامعه ی پژوهش شامل کلیه ی زوج های مراجعه کننده به کلینیک روان شناختی اداره آموزش و پرورش شهرستان دزفول در سال 1392 بود. نمونه ی پژوهش شامل 3 زوج (6 نفر) از افراد مراجعه کننده به این کلینیک بود که با توجه به پرسش نامه ی نتایج (پی آمد) 45.2 (45.2-OQ) و مقیاس سازگاری زوجی(DAS) جزء زوج های پریشان قرار گرفتند. روش نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری هدفمند بود، به این صورت که زوج ها پس از احراز شرایط ورود و پر کردن پرسش نامه ها وارد دوره ی درمانی می شدند. در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهم زمان استفاده شد. پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در سه مرحله ی خط پایه، مداخله ی 12 جلسه ای و پیگیری 1 ماهه اجرا گردید و آزمودنی ها قبل از درمان، میانه ی درمان، پایان درمان و 1 ماه پس از پایان درمان به پرسش نامه نتایج (برآمد) 45.2 (45.2-OQ) پاسخ داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا (RCI) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر همه ی متغیرهای مورد مطالعه تاثیر مطلوب دارد.