اسمای حسنای الهی در قرآن کریم و دلالت های تربیتی آن در بعد عقلانی

هدف مقاله حاضر، استخراج اصول، مبانی، اهداف و روش های تربیت عقلانی با الهام از مبانی خداشناسی و اسمای حسنای الهی در قرآن کریم است. به منظور وصول به این هدف در قالب تحقیقی کیفی، نظری و کتابخانه ای با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی، مطالب مورد نظر استخراج و استنتاج شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که در آیات قرآن کریم بر عقل تاکید فراوانی شده است. چنان که قرآن مجید، انسان ها را صاحبان عقل و خرد خطاب کرده و به تفکر و تعقل دعوت نموده است. انسان با «تربیت عقلانی» و «تفکر» و «تعقل» در نظام آفرینش و هستی در صدد کسب شناخت و معرفت است. انسان مورد نظر قرآن کریم با الهام از اسمای حسنای پروردگار جهان و به عنوان جانشین خدا در روی زمین انسان عالم، خبیر، آفریننده، خلاق، نوآور است و کسب این صفات، به عنوان اهداف واسطه ای او را به خداشناسی، خداپرستی و لقاء الله که هدف نهایی تعلیم و تربیت اسلامی است رهنمون می سازد.