بررسی شیوه های سیاستگذاری عمومی در توسعه متوازن مناطق تازه صنعتی شده: مطالعه موردی مناطق نفت خیز جنوب

هنگامی که در سال 1287 خورشیدی نخستین چاه نفت در مسجد سلیمان فوران کرد، کسی گمان نمی برد که این پدیده، نه تنها از اهمیتی ویژه در عرصه های اقتصادی و سیاسی کشور برخوردار خواهد بود، بلکه تاثیرات اجتماعی و فرهنگی گسترده ای نیز در پی خواهد داشت. آنچه که با آغاز گسترش صنعت انرژی در مناطق جنوب ایران رخ داد، شکل گیری نوعی مدنیت صنعتی در مردمان ساکن در این مناطق و نیز مهاجرانی بود که از نقاط مختلف کشور، به این مناطق آمده و در بخش های مختلف صنعتی و اجتماعی مشغول به کار شده بودند. این امر به تدریج زمینه ساز شکل گیری هویتی نوین شد که تا به امروز همچنان تمایزی میان فرهنگ، آداب و رسوم مناطق صنعتی جنوب با سایر مناطق کشور پدید آورده است.
نگارنده که به مدت دو سال در پروژه ای در زمینه تاثیرات اجتماعی حضور صنایع نفت و گاز در مناطق جنوب ایران به انجام مطالعه در این حوزه پرداخته است، در مقاله حاضر تلاش دارد تا به بررسی شیوه های سیاستگذاری عمومی در زمینه دست ابی به توسعه متوازن مناطق صنعتی و ایجاد نوعی مدنیت صنعتی میان کارکنان این صنایع و مردمان ساکن در این مناطق بپردازد.