بررسی ابعاد مسیرهای پیشرفت شغلی کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب ایران

هدف از این تحقیق، بررسی ابعاد مسیرهای پیشرفت شغلی کارکنان ادارات کل ورزش وجوانان شمال غرب ایران می باشد.
روش شناسی: روش پژوهش، توصیفی تحلیلی بود که به شیوه میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل 320 نفر از کارکنان مرد و زن ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب کشور بودند که بر اساس روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند 263 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه مسیرهای پیشرفت شغلی شاین (1990)، بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی (کلموگروف اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، t تک نمونه ای و تحلیل واریانس یک طرفه) استفاده شد.
1- نتایج ضریب همبستگی پیرسون بر وجود رابطه مثبت و معناداری بین مسیرهای ترقی شغلی کارکنان در سطح (05/0α<) دلالت دارد. 2- نتایج آزمون آماری تی تک نمونه ای نشان داد بین مولفه های تحقیق، تنها در میان چهار مولفه مسیرهای شغلی، امنیت - ثبات (001/0p= ،26/5t=) فنی/کارکردی (005/0p= ، 19/4t=) خلاقیت (001/0p= ، 8/5t=) و تنوع- چالش محض (03/0p= ، 19/4t=) تفاوت معنی داری وجود دارد. 3- نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین مسیرهای ترقی شغلی کارکنان از لحاظ وضعیت تاهل (05/0p= ، 19/4r=) و جنسیت (05/0p= ، 61/0r=) در سطح ( 05/0α<) وجود ندارد؛ هم چنین نتایج تحلیل واریانس نشان داد، تفاوت معنی داری بین میانگین مسیرهای پیشرفت شغلی کارکنان بر حسب سن (15/0p= ، 75/1F=)، تحصیلات (98/0p= ، 09/0F=) و سنوات خدمت (2/0p= ، 5/1F=) وجود ندارد. تنها در مولفه محل خدمت (001/0p= ، 82/1F=) تفاوت معناداری وجود داشت.
به طور کلی می توان گفت بهتر است، مدیران ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب میان مولفه های مسیر پیشرفت شغلی کارکنان، برای مولفه های فنی/ کارکردی، خلاقیت، تنوع و امنیت، اهمیت بیشتری قائل شوند.