رانت های نفتی، کارآفرینی و ساختار اداری دولت در ایران

در این مقاله فرضیه تاثیر متقابل رانت های نفتی، کارآفرینی و ساختار اداری دولت در ایران مورد تحلیل قرار می گیرد. پرسش های اصلی تحقیق عیارتند از آنکه (1) آیا وجود رانت های نفتی سبب شده که دولت ها در کشورهای در حال توسعه صادرکننده نفت (شامل ایران)، نیازی به اصلاح ساختار خود احساس نکنند و (2) آیا تمرکززدایی سبب افزایش بهره برداری از فرصت های کارآفرینی می شود. روش تحقیق در این مقاله، توصیفی و علی-مقایسه ای است. یافته های تحقیق نشان می دهند که پاسخ به دو سئوال بالا مثبت است. بطور کلی دولت ها در کشورهای در حال توسعه صادرکننده نفت با ایجاد و حفظ ساختاری رانتی و متمرکز محیط کسب وکاری را شکل می دهند که بر کارآفرینی اثر منفی دارد. انتظار می رود که در ساختار اداری نامتمرکز نسبت به متمرکز، سطح بهره برداری از فرصت های کارآفرینی بالاتر باشد. دولت به منظور ارتقاء سطح کارآفرینی در کشور باید در درجه اول با اصلاح ساختار خود به یک ساختار نامتمرکز اقدام کند.