بررسی رابطه میان استفاده از وسایل ارتباط جمعی و مشارکت سیاسی غیرانتخاباتی

موضوع مقاله ی حاضر بررسی رابطه میان استفاده از وسایل ارتباط جمعی داخلی و خارجی و مشارکت سیاسی غیرانتخاباتی است. روش پژوهش در این تحقیق پیمایشی و برای جمع آوری داده های مورد نیاز از ابزار پرسش نامه استفاده شده است. جامعه ی آماری تحقیق شامل تمامی افراد 18 سال به بالای شهر همدان است که در زمان تحقیق (خردادماه، 1390) در این شهر سکونت داشته اند. حجم نمونه 400 نفر و شیوه ی نمونه گیری هم خوشه ای چند مرحله ای است. نتایج این پژوهش در خصوص میانگین مشارکت سیاسی غیر انتخاباتی نشان می دهد که این نوع از مشارکت با میانگین (60/0 از 4) در سطح پایینی قرار دارد. هم چنین بررسی میانگین ها در خصوص مشارکت سیاسی غیر انتخاباتی نشان می دهد که بیش ترین میانگین با (9/1 از 4) به گویه ی هواداری از یک شخص ، و یا یک جریان سیاسی اختصاص دارد که اندکی پایین تر از سطح متوسط قرار داشته و از وضعیت نسبتا مطلوبی برخورداراست. رگرسیون خطی چند متغیره، متغیرهای مستقل با متغیر مشارکت سیاسی غیرانتخاباتی در این پژوهش نشان می دهد که بیش ترین میزان تاثیر گذاری بر متغیر وابسته ی مشارکت سیاسی غیرانتخاباتی از سوی متغیر (استفاده از تحلیل رسانه های داخلی) است و این متغیر توانسته 4/18 درصد از فضای مفهومی متغیر وابسته را تبیین کند.