مفاهیم، رویکردها و روش های نگاشت نهادی (با تاکید بر مطالعات نظام نوآوری)

استفاده از نگاشت نهادی در مطالعات نظام نوآوری رویکردی است که ضمن شناسایی ضعف ها و خلاهای نهادی نظام، ابزار مفیدی نیز برای یادگیری سیاستی به دست می دهد. هدف این مقاله، مطالعه مفاهیم، رویکردها و روش های گوناگون نگاشت نهادی است که در مطالعات نظام نوآوری به کار می رود. برای این منظور ابتدا به گردآوری و مطالعه پژوهش هایی که با روش نگاشت نهادی انجام شده است، می پردازیم و سپس روش های به کار رفته در این پژوهش ها را تحلیل می کنیم. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بیشتر مطالعات با رویکرد نگاشت نهادی از سه روش برای ترسیم نگاشت نهادی در نظام ملی نوآوری استفاده می کنند. نخست روش «سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی» که استفاده از کارکردهای نظام ملی نوآوری است؛ دوم روش «کاپرون، سینسرا و بیکار» که استفاده از ماتریس های چهارگانه «اهداف- ابزارها»، «نهاد- ابزار»، «تعاملات نهادی» و «هدف- نهاد» است و سوم «استفاده توام از کارکردهای نظام ملی نوآوری و ماتریس های چهارگانه به ویژه ماتریس نهاد- کارکرد» است. تعدادی از مطالعات نیز از ترکیب هر دو روش استفاده کرده اند. یک روش دقیق برای نگاشت نهادی می تواند با برشمردن کارکردهای نظام ملی نوآوری در یک حوزه معین شروع شود و سپس با تبیین هدف ها، ابزارها و تعاملات نهادی تکمیل گردد.