مختصر اما مفید: نگاهی به دو کتاب سیدامیر سقراطی از مجموعه «گلستان هنر»

بنا بر آنچه از شواهد و خاطرات نزدیکان و دوستان اردشیر محصص و پرویز شاپور، برجای مانده است، هر دو هنرمندانی محجوب، پرکار اما خلوت گزیده و کم حرف بودند و طبعا تا حد ممکن از ورود رسانه به حریم خصوصی خود در عین محبوبیت اجتناب می کردند. طی چند دههٔ اخیر، جز به بهانه سال شمار تولد مرگ یا مرور ادواری آثار، کمتر نقد، یادداشت و کتابی که به وجه آرتیستیک زندگی ایشان بپردازد، منتشر شده و این مسئله در کنار محدودیت منابع کتابخانه ای موجود، مرگ بسیاری از نزدیکان ایشان و آغاز تحریف و جعل خاطرات منسوب به آن ها و... تشدید شده است. به واقع، اردشیر محصص از شناخته شده ترین هنرمندان تجسمی ایرانی در فضای خارج از ایران و آغازکنندهٔ موج نوی کاریکاتور ایرانی است و پرویز شاپور نیز از دوستان نزدیک به محصص و خود از هنرمندان پرآوازه و مبدع به شمار می رود. به بهانه انتشار دو کتاب (مستقل) سید امیر سقراطی از طرح ها و کاریکاتورهای پرویز شاپور و اردشیر محصص در مجموعه «گلستان هنر» نشر پیکره، ضمن مرور اجمالی این دو کتاب، به نقاط قوت و ضعف آن ها می پردازیم. مولف در این کتاب ها، بر اساس تحقیق و بررسی میان مدارک، مستندات، منابع تصویری و مکتوب موجود و گفتگو با دوستان و نزدیکان ایشان در قالب رویکرد تکوینی، روایت مختصر، ملموس و بی حاشیه ای را برای کشف رازهای مستتر زندگی هنری محصص و شاپور ارائه می دهد تا پاسخی برای پرسش های مخاطبان (نسل جوان) در این خصوص بیابد.