طراحی پرگولای شهری با هدف ایجاد تغییر در الگوهای رفتاری گذر از خیابان

مجروحین است که بخش بزرگی از این حوادث به هنگام گذر شهروندان از خیابان صورت می گیرد. در این تحقیق تلاش شد با توجه به رابطه دوسویه محیط شهری و رفتار شهروندان، الگوی رفتاری صحیح در گذر از خیابان طراحی شود. لذا با توجه به سابقه کهن پرگولا در ایجاد تشخص به مسیرها و ایجاد ورودی بصری برای محیط، این سازه به عنوان هسته مرکزی در طراحی الگوی رفتاری قرار گرفت. این پژوهش در پنج مرحله: 1. درک، 2. مشاهده، 3. تجسم، 4. ارزیابی و 5. اجرا صورت گرفته است که در این مسیر از روش های جمع آوری اطلاعات؛ شامل مطالعات کتابخانه ای، نظرسنجی و همچنین مشاهده مستقیم و عکاسی از رفتار گذر عرضی از خیابان استفاده شده است. پرسش نامه در مرحله اول از شهروندان قزوین درباره پرگولاهای نصب شده در این شهر و در مرحله دوم، پرسش نامه از شهروندان تهرانی جهت دریافت الگوی رفتاری رایج در گذر از خیابان، هر یک با جامعه آماری 35 نفر از شهروندان صورت گرفته است. نتایج حاصل، نشان دهنده تاثیر مثبت پرگولا در ایجاد رفتار صحیح در شهروندان به واسطه ایجاد فضای ایمن در حاشیه خیابان، تمایز بخشیدن به محل عبور از خیابان برای رانندگان به منظور ایمنی بیشتر، ایجاد جذابیت برای کودکان، احساس اطمینان در عابران در خصوص دیده شدن توسط رانندگان است و درنهایت اطلاعات حاصل از پژوهش، دست مایه طراحی پرگولای شهری قرار گرفت.