چرخه زندگی فازهای مثبت و منفی NAO و اثر آن بر تغییر کمیت های دینامیکی بر روی ایران

نوسان اطلس شمالی (NAO) به عنوان یکی از مدهای تغییرپذیری با مقیاس زمانی بلند، می تواند به عنوان ابزاری برای پیش بینی در مقیاس های ماهانه و فصلی برخی کمیت های هواشناسی مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق تغییرات برخی کمیت های هواشناختی در چرخه زندگی NAO بررسی می شود. برای این منظور برای زمستان سال های 2011-1950، دوره های NAO مثبت و منفی مشخص شده، سپس میانگین پریشیدگی دمای hPa 800، ارتفاع ژئوپتانسیلی و تاواییhPa 500، و باد مداریhPa 300 نسبت به میانگین 20 روزه چرخه زندگی NAO محاسبه شده است. نتایج نشان می دهند، میانگین دمایی بر روی ایران در دوره های NAO مثبت و منفی، همچنین الگوی گردش بر روی شمال شرق اطلس، اروپا و شمال آفریقا تقریبا عکس یکدیگر است. هم چنین چرخندهای بیشتری از ایران در دوره NAO مثبت گذر کرده و باد مداری در این دوره در قسمت جنوب غرب ایران قوی تر است. پریشیدگی کمیت های ذکر شده نسبت به میانگین بلندمدت زمستان در سه دوره 10 روزه قبل و بعد از روز صفر برای منطقه ایران محاسبه شده است. نتایج نشان می دهند که در دوره مثبت، میانگین پریشیدگی دما و ارتفاع ژئوپتانسیلی (تاوایی و باد مداری) در منطقه ایران کمتر (بیشتر) از میانگین بلندمدت و در دوره منفی، میانگین پریشیدگی دما و ارتفاع ژئوپتانسیلی (تاویی و باد مداری) در منطقه ایران بیشتر (کمتر) از میانگین بلندمدت آن در زمستان است. در نتیجه در دوره NAO مثبت منطقه ایران سردتر بوده و چرخندهای بیشتری از آن عبور می کند. این تفاوت ذکر شده در دوره 30 روزه قبل از رویداد NAO وجود داشته و تا 10 روز پس از آن ادامه دارد. سپس به تدریج تا یک ماه پس از NAO تقریبا تمام کمیت های محاسبه شده به مقدار میانگین بلندمدت نزدیک می شوند و بی هنجاری دمایی بر روی ایران نیز از بین می رود.