مقایسه اثر بخشی مشاوره به شیوه آدلری و بازسازی شناختی مبتنی بر تمثیل،بر تاب آوری دانشجویان

تاب آوری ظرفیت عبور از شرایط سخت و ترمیم خویش تن است که در همه سنین کاربرد دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی دو الگوی مشاور گروهی((آدلری))و ((بازسازی شناختی مبتنی بر تمثیل)) در افزایش تاب آوری دانشجویان (18 تا 24 ساله)) انجام شده است.
جامعه پژوهشی حاضر را دانشجویان پسر مراکز تربیت معلم تهران تشکیل می دهند که از بین آنها 45 نفر نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه به شکل تصادفی جایگزین شدند.سپس گروه مشاوره آدلری به مدت 11 جلسه هر گروه هفته ای یک جلسه دو ساعته در جلسات مشاوره گروهی شرکت کردند.ابزارهای جمع آوری داده ها مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون CD-RIS بود،که به صورت پیش آزمون،پس آزمون و پیگیری استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بکار رفت.
نتایج نشان داد که مداخلات گروهی مشاوره آدلری در تاب آوری افزایش معنا داری ایجاد نموده اما اثر مداخلات بازسازی شناختی مبتنی بر تمثیل در تاب آوری معنی دار نشد.مقایسه مشاوره آدلری با بازسازی شناختی مبتنی بر تمثیل در افزایش تاب آوری تفاوت معنا داری به دنبال نداشت.
نتایج پیگیری نمرات دو گروه پس از دو ماه حاکی از ماندگاری اثر مداخلات بود.می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که مداخلات به شیوه به شیوه آدلری به دلیل تآکید بر شناخت و پویش های شخصیتی افراد اثر گذاری عمیقتری در تعغییر افراد دارد.