نقش مدیریت منابع انسانی در توانمندسازی مهارت های تدریس اساتید دانشگاه

عملکرد افراد در هر سازمان بازتاب دانش، مهارت، رفتار و ارزش های اخلاقی آنها است. از آنجا که توانایی و مهارت افراد به عملکرد بهتر و بهره وری سازمان کمک می کند، انجام هرگونه هزینه در آموزش و توسعه توسط مدیریت منابع انسانی نوعی سرمایه گذاری بلند مدت محسوب می شود، که سازمان تا مدت ها می تواند از نتایج آن بهره مند شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر کارگاه های آموزشی ساختارمند در سطوح مختلف آشنایی، کسب مهارت، به روز رسانی و ارتقاء در حیطه تدریس اثربخش قبل از تدریس برای اساتید مدعو و حق التدریس در هر سیستم آموزشی عالی توسط مدیریت منابع انسانی بود.
در یک مطالعه موردی در نیمسال اول سال تحصیلی 92-1391، 30 نفر از اساتید حق التدریس بدون سابقه تدریس در دانشگاه پیام نور، پس از مصاحبه داخلی در یک تحقیق نیمه آزمایشی، به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس میزان آگاهی آنها نسبت به دو مقوله شاخص های تدریس اثربخش و مقررات آموزشی قبل و بعد از برگزاری کارگاه با استفاده از یک پرسش نامه محقق ساخته مورد سنجش و بررسی قرار گرفت.
نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آمار توصیفی و استنباطی بیانگر این بود که 4/52 درصد از اساتید از گروه سنی 30-25 و 1/38 درصد گروه سنی 36-31 بودند. همچنین 2/76 درصد از اساتید، فارغ التحصیل دانشگاه سراسری و مابقی از دانشگاه آزاد و پیام نور بودند. همچنین بین میزان آگاهی اساتید از قوانین و مقرارت آموزشی و شاخص های تدریس اثربخش قبل و بعد از برگزاری کارگاه در چهار شاخص، شیوه ارزشیابی دانشجویان، نوع روش تدریس، برنامه ریزی، الگوی رفتاری و قوانین و مقرارت آموزشی دانشگاه پیام نور تفاوت معنی داری را نشان می داد.
نتایج بیانگر این مطلب است که نقش خطیر و هدفمند کارگاه های آموزشی قبل از امر تدریس و نقش متخصصان و صاحبنظران تعلیم و تربیت در فرایند بازآفرینی مدیریت منابع انسانی در سیستم های آموزش عالی، بیش از پیش مطرح می گردد.