نقش ظرفیت جذب در ارتقاء دو سوتوانی نوآوری (اکتشافی و بهره بردارانه)

یکی از عوامل مهم موفقیت بنگاه، میزان نوآوری های ارائه شده به بازار می باشد. بخشی از نوآوری می تواند بهره بردارانه جهت استفاده از قابلیت های موجود و افزایش کارایی بنگاه در کوتاه مدت؛ و بخشی از آن می تواند اکتشافی جهت افزایش انعطاف پذیری در مواجهه با تغییرات محیط در بلند مدت باشد. از آنجاکه ظرفیت جذب بالقوه و تحقق یافته می تواند تاثیر متفاوتی بر نوآوری بهره بردارانه و اکتشافی داشته باشد، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط دو سازه دوسوتوانی و ظرفیت جذب جهت کشف روابط ابعاد آنها با یکدیگر انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی-همبستگی، و از نظر شیوه جمع آوری داده ها پرسش نامه ای است. به منظور آزمون فرضیات در صنایع وزارت دفاع 90 پرسشنامه در بنگاه های زیرمجموعه و تامین کنندگان آنها جمع آوری شد. نتایج نشان داد که ظرفیت جذب تحقق یافته پیشنیاز نوآوری اکتشافی و بهره بردارانه بوده و همچنین ظرفیت جذب بالقوه در رابطه بین ظرفیت جذب تحقق یافته و نوآوری اکتشافی نقش تعدیل کنندگی مثبت و در رابطه بین ظرفیت جذب تحقق یافته و نوآوری بهره بردارانه نقش تعدیل کنندگی منفی دارد.