بررسی کاهش اثرات سوء تنش شوری بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی آویشن دنایی (.Thymus daenensis Celak) از طریق کاربرد اسید سالیسیلیک

اسید سالیسیلیک یکی از تنظیم کننده های رشد گیاهی می باشد که بر رشد و نمو و تحمل تنش شوری در گیاهان موثر است. جهت ارزیابی تاثیر اسید سالیسیلیک و تنش شوری روی برخی صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدان در آویشن دنایی (Celak. Thymus daenensis) آزمایشی در چهار سطح اسید سالیسیلیک (صفر، 150، 300 و 450 پی پی ام) و چهار سطح کلرید سدیم (صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد، سطوح مختلف شوری سبب افزایش محتوای پرولین، قندهای محلول، وزن تر و افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز و سبب کاهش سطح برگ و غلظت پروتئین گردید، همچنین نتایج برهمکنش تیمار شوری و اسید سالیسیلیک سبب افزایش معنی داری در میزان پرولین، غلظت قندهای محلول، نسبت ریشه به اندام هوایی، وزن تر و خشک، افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز گردید. براساس نتایج این پژوهش، محلول پاشی برگی اسید سالیسیلیک از طریق افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و افزایش غلظت پرولین و قندهای محلول تحت شرایط تنش شوری موجب بهبود صفات فیزیولوژیکی گیاه شده و مقاومت گیاه را در شرایط ناشی از تنش افزایش داد.