میزان انطباق سطح خوانایی آیین نامه راهنمایی و رانندگی با سطح سواد عمومی مخاطبان

محتوای آیین نامه راهنمایی و رانندگی ازجمله عناصر مهم در فعالیت پلیس راهور و رانندگان است که باید ازنظر محتوایی دارای اعتبار باشد. یکی از جنبه های این اعتبار، تناسب سطح خوانایی می باشد. تاکید بر خوانابودن به معنی روش تخمین احتمال موفقیت خواننده در درک یک متن یا نوشته است. سنجش سطح خوانایی به کمک عوامل زبانی و فرمول های پیشنهادی متخصصان انجام می شود. مسئله اساسی پژوهش حاضر، سنجش میزان دشواری متن آیین نامه راهنمایی و رانندگی متناظر با میزان رشد عمومی مخاطبان است.
روش پژوهش، توصیفی از نوع ارزشیابی سطح خوانایی محتوا به کمک مدل های رایج محاسباتی در سطح بین الملل (فلش، گانینگ ، فلش - کین کید و مک لافلین ) و با درنظرداشتن پیشنهاد ها و تعدیل های صاحب نظران برای زبان فارسی می باشد.
یافته ها نشان داد که فرمول های فلش و گانینگ، متن را مناسب سطح سنی 18 سال و سطح کلاسی سال اول دانشگاه تعیین نمودند. فلش - کین کید، سطح سنی را 26 سال و متناسب با سطح کلاسی نوزدهم تعیین نمود. فرمول مک لافلین، سطح سنی را مناسب 16 سال و متناسب با سطح کلاسی دهم سنجیده است.
پیشنهادها: می توان گفت به جز فرمول فلش کین کید که هنوز برای زبان فارسی تعدیل سازی نداشته، سه فرمول فلش، گانینگ و مک لافلین سطح سنی آیین نامه راهنمایی و رانندگی را موردانتظار تخمین زده است؛ اما با توجه به اینکه تمامی مخاطبان لزوما تحصیلات را تا پایان دیپلم ادامه نداده اند، سطح دشواری با کاهش سطح سواد در تقابل بوده و آیین نامه نیازمند بازنگری محدودی در برخی عوامل زبانی است.