سنجش و تحلیل کیفیت مسکن با بهره گیری از روش های تصمیم گیری چند شاخصه فازی (مطالعه موردی: شهرستان های استان تهران)

ضرورت توجه جدی به مقوله مسکن در برنامه ریزی های توسعه موجب گردیده است تا امروزه دسترسی به مسکن مناسب و استاندارد به عنوان یکی از شاخص های اصلی توسعه به شمار آید. در این میان اهمیت جلوگیری از بروز آسیب های روانی و اجتماعی از یک سو و لزوم پیشگیری از بروز اختلال و ناهنجاری در بافت های مسکونی از سوی دیگر از مهم ترین مواردی است که بعد کیفی مسکن را به عنوان یکی از نیازهای بنیادین جوامع جهت نیل به توسعه پایدار مطرح نموده است. در همین راستا ضرورت توجه ویژه به مباحث کیفی (همچون: ایمن سازی سکونتگاه ها، تامین بهداشت محیطی، بهینه سازی مصرف انرژی و تسهیل در کارکردهای زیستی، اقتصادی، بهداشتی، اجتماعی، خدماتی و فیزیکی منازل و...) موجب گردید تا پژوهش حاضر باهدف سنجش و تحلیل کیفیت مسکن در شهرستان های استان تهران، تلاش نماید تا ضمن ارزیابی وضعیت موجود، زمینه شناخت، برنامه ریزی و سیاست گذاری مطلوب تر را برای برنامه ریزان و سیاست گذاران این عرصه فراهم سازد. بررسی حاضر بنیادی و روش به کار رفته در آن توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری شهرستان های استان تهران و روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای و ابزار جمع آوری با توجه به اهداف پژوهش، مبتنی بر داده های آمارنامه سال 1390 است که طی آن 22 متغیر کیفی در حوزه مسکن استخراج و با استفاده از تکنیک فازی بهینه سازی چندمعیاره و حل سازشی یا همان ویکور فازی، جهت سطح بندی میزان توسعه یافتگی شهرستان های استان تهران به انجام رسید. تحلیل مناطق موردپژوهش ضمن نشان از عدم دسترسی به مسکن استاندارد و مناسب، حاکی از آن است که در بعد کیفی مسکن، تنها شهرستان های ملارد، شهریار و اسلامشهر دارای توسعه قابل قبولی هستند و در سایر شهرستان های دیگر وضعیت کیفی مسکن غیرقابل قبول و اسفناک است تا جایی که بناهای مسکونی ازنظر قابلیت سکونت نمی توانند نیاز سکونتی ساکنان خود را به نحو مطلوب تامین نمایند. مبرهن است که فقدان استانداردهای اولیه و محرومیت از فاکتورهای ضروری کیفی مسکن به عنوان یک نارسایی جدی در شهرستان های استان تهران تلقی می گردد که ضمن ایجاد اختلال در کارکرد واحدهای مسکونی، کیفیت زندگی ساکنین را نیز به طور جد تحت الشعاع خود قرار داده است. از همین رو نیاز به یک برنامه ریزی جامع و مدون، همراه با مدیریتی منسجم و هدفمند، جهت تامین فضاهای معیشتی مناسب و مطلوب بیش ازپیش احساس می شود