زمین ریخت شناسی کارست در سازندهای کربناته الموت (شمال قزوین)

شناخت پدیده های زمین ریخت شناسی که در اثر انحلال ایجادشده اند، می تواند کمک شایانی به شناخت سامانه های کارستی نماید. از این رو، معمولا زمین ریخت شناسی نخستین مرحله در بررسی کارست می باشد. دره الموت در زون ساختاری البرز میانی (مرکزی) قرارگرفته است و دربرگیرنده سازندهای دوران های دیرینه زیستی، میانه زیستی، و نوزیستی است. مهمترین سازندهای کربناته الموت سازندهای سلطانیه، روته، الیکا، لار و تیزکوه هستند. در این پژوهش، پس از بررسی های میدانی و نمونه برداری از واحدهای سنگی سازندهای کربناته و مقایسه آن ها از دید میزان گسترش زمین دیس های کارستی، توان کارست زایی آن ها مورد بررسی قرارگرفت. بررسی های سنجش از دور به وسیله نرم افزار ILWIS بر روی تصاویر ماهوارهای لندست برای دست یابی به جداسازی و محاسبه مساحت سازندهای کربناته، همچنین مدل ارتفاع رقومی انجام گرفت. مهم ترین زمین دیس های کارستی در منطقه شامل انواع کارن، گودال انحلالی، غارک، غار، و چشمه کارستی هستند. به دلیل بارندگی بیشتر و دمای کمتر، شدت کارستی شدن در بخش شمالی دره الموت بیشتر از جنوب آن است. برپایه تلفیق بررسی های میدانی و داده های سنجش از دور، شدت کارستی شدن در منطقه الموت به ترتیب از زیاد به کم شامل: سازندهای روته، الیکا، تیزکوه، لار و سلطانیه می شود. برپایه رده بندی زمین ریختی، کارستزایی الموت را کارست ناقص نامید.