جامعه نستوری: نخستین مهاجرنشین ایرانی در چین (سده هفتم میلادی)

پس از ناکامی یزدگرد سوم در برابر مسلمانان و مرگ او در مرو (651 م.)، گروهی از اعضای خاندان ساسانی به سمت مرزهای چین رفتند و سرانجام امپراتور گائوزونگ (683-649 م.) از سلسله تانگ با اقامت آنها در این سرزمین موافقت کرد و از حق برپایی آتشکده و برگزاری مراسم دینی برخوردار شدند. اما کمی پیش از این رخداد، فردی به نام آلوپن و همراهانش در سال 635 م. – کمی پیش از جنگ قادسیه – به شهر چانگ آن، مرکز حکومت سلسله تانگ وارد شد. آنها مسیحیان نستوری بودند که به استناد بنای یادبود سنگی «سیان فو» با کتاب ها و تصاویر مقدسی که همراه داشتند، با امپراتور تایزونگ (649-626 م.) ملاقات کردند. حاصل این ملاقات، اقامت نخستین گروه از ایرانیان در چین بود که تاسیس نخستین کلیسا در چانگ آن و ترجمه نخستین کتاب مسیحی به زبان چینی را به دنبال داشت. در این پژوهش با استناد به اسناد دست اول از جمله ستون سیان فو، روایت حضور مسیحیان نستوری به عنوان نخستین نشانه ها از حضور فرهنگی ایران در منابع چینی بررسی شده است. حاصل این پژوهش از نقش موثر مسیحیان نستوری در عرصه فرهنگی و همچنین مطالعات علمی به ویژه نجوم در چین حکایت می کند.