بررسی وزن آبکش، درصد شکستگی و میزان چربی کنسرو میگوی سرتیز ( Metapenaeus affinis )

میگو یکی از مهم ترین گونه های آبزیان در ایران می باشد. با توجه به روند افزایشی تولید میگو، تولید فرآورده هایی با ارزش ‏افزوده جدید بیش از پیش مورد نیاز است. هدف از پژوهش حاضر تولید یک فرآورده کنسرو شده جدید با استفاده از میگوی ‏سرتیز ‏Metapenaeus affinis) ‏) بود. زمان حرارت دهی، غلظت نمک و غلظت سرکه هنگام آماده سازی میگو و همچنین ‏شاخص زمان استریل کردن بهینه سازی شد و اثرات آنها بر کیفیت این محصول مورد بررسی قرار گرفت. با افزایش غلظت نمک ‏و زمان استریل کردن وزن آبکش به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>‏P‏) اما غلظت سرکه بر وزن آبکش میگوها تاثیری ‏نداشت (05/0<‏P‏). درصد شکستگی میگوهای کنسرو شده تحت تاثیر غلظت سرکه و زمان استریل کردن بود (05/0>‏P‏). با ‏افزایش زمان استریل کردن، شکستگی میگوها به طور معنی دار کاهش یافت (05/0>‏P‏)‏ . در حالی که با افزایش غلظت سرکه، ‏شکستگی میگوها به طور معنی دار نیز افزایش یافت (05/0>‏P‏). زمان حرارت دهی اولیه تاثیری بر میزان شکستگی میگوها ‏نداشت (05/0<‏P‏). اثر متقابل زمان استریل کردن و زمان استریل کردن میزان چربی میگوها را تغییر داد (05/0>‏P‏) اما سایر ‏عوامل تاثیر معنی داری بر این شاخص نداشتند (05/0<‏P‏). بنابر نتایج بدست آمده ابتدا عامل زمان استریل کردن و سپس زمان ‏حرارت دهی اولیه بر کیفیت میگوهای کنسرو شده تاثیر قابل ملاحظه ای داشتند. ‏