بررسی حذف سفالکسین با استفاده از جاذب پوکه معدنی (پامیس) از محلول های آبی و اثر یون های رایج منابع آبی در حذف آن

درسال های اخیر نگرانی های زیادی مبنی بر ورود آنتی بیوتیک ها در محیط های آبی به وجود آمده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر یون های رایج منابع آبی در حذف سفالکسین با استفاده از جاذب پوکه معدنی(پامیس) می باشد.
این مطالعه از نوع مطالعات بنیادی-کاربردی بود. در این مطالعه در مرحله اول مشخصات جاذب با استفاده از تکنیک های (XRD، BET، XRF، FTIR and SEM) قبل و بعد از جذب تعیین گردید و سپس در مرحله دوم کارایی پامیس با تغییر دادن متغیر هایی از قبیل زمان،PH ، غلظت پامیس، غلظت سفالکسین، غلظت های مختلف کلسیم، منیزیم، مس، سولفات، کربنات مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج این تحقیق نشان داد که جاذب مورد استفاده ، کارایی بالایی در جذب آنتی بیوتیک سفالکسین از محلول های آبی دارد. برای آنتی بیوتیک سفالکسین، بیشترین راندمان حذف در زمان تماس 150 دقیقه، PH =5، دز جاذب 5 گرم بر لیتر، غلظت آنتی بیوتیک 10 میلی گرم بر لیتر به ترتیب 75/44% ( با استفاده از پامیس خام) و 66/55% ( با استفاده از پامیس اصلاحی) مشاهده شد.
با توجه به نتایج بدست آمده با افزایش دز جاذب و زمان تماس راندمان حذف افزایش می یابد. با افزایش PH و غلظت آنتی بیوتیک سفالکسین راندمان حذف کاهش می یابد. در این مطالعه پامیس اصلاح شده با اسید کلریدریک در مقایسه با پامیس خام راندمان بهتری در جذب سفالکسین دارد. طبق نتایج بدست آمده از این مطالعه یون ها تاثیر چندانی بر روی عمل جذب سفالکسین نداشتند. در این مطالعه جذب از معادله ایزوترم فرندلیخ و معادله سینتیک شبه درجه دوم پیروی می کند.