تبیین تجارب زیسته همسران افراد دارای دفیبریلاتور قابل کاشت: مطالعه پدیده شناسی هرمنیوتیک

دفیبریلاتور قابل کاشت (Implantable cardioverter defibrillator یا ICD)، وسیله ای حیاتی برای درمان و کنترل دیس ریتمی های قلبی می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تبیین تجارب زیسته همسران افراد دارای ICD بود.
این پژوهش کیفی با رویکرد پدیده شناسی هرمنیوتیک و با روش van Manen انجام شد. مشارکت کنندگان را 13 نفر از همسران افراد دارای ICD مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) تهران در سال 1394 تشکیل داد که به صورت هدفمند انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختار یافته عمیق جمع آوری گردید. مصاحبه ها بین 30 تا 45 دقیقه به طول انجامید. داده ها با استفاده از روش پیشنهادی شش مرحله ای van Manen مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از تجزیه و تحلیل داده های تحقیق، 3 مضمون اصلی و 11 مضمون فرعی پدیدار شد. مضامین اصلی شامل دریافت اولین شوک با مضامین فرعی «ترس، انتظار شوک و تجربه ناخوشایند»؛ احساس امنیت با مضامین فرعی «دریافت کمک پنهانی، به دست آوردن کنترل و وابستگی» و تجربه محدودیت های زندگی با ICD با مضامین فرعی «اختلال در نقش، هزینه، محدودیت حرکتی، رانندگی و رفت و آمد» بود.
افراد دارای ICD بعد از تعبیه این دستگاه، با وجود تجربه ناخوشایند دریافت شوک الکتریکی و داشتن برخی محدودیت ها، احساس امنیت و آرامش می کردند. اعضای تیم درمان به خصوص پرستاران می توانند با ارایه آموزش هایی در زمینه نحوه عملکرد دستگاه، بهبود کیفیت زندگی و ارتقای خودمراقبتی، به این افراد و اعضای خانواده آنان کمک نمایند.