یادگیری در فضای سایبری: تحلیل محتوای موضوعی در نظام آموزش عالی سلامت

با گسترش تکنولوژی دیجیتال و مدل های یادگیری مانند Massive open online course (MOOCS) و Offline programming (OLP)، نظام های آموزش عالی سلامت متحول شده اند. با توجه به منحصر به فرد بودن ویژگی های فضای سایبری، به کارگیری بهینه آن نه تنها در سطوح عملکردی، بلکه در سطوح بالاتر مانند سیاست گذاری و مدیریت نیز باید مورد بررسی قرار گیرد. هدف از انجام مطالعه حاضر، شناسایی عوامل کلیدی موثر بر هدایت و مدیریت آموزش عالی سلامت در فضای سایبری از دیدگاه خبرگان کشور ایران بود.
این مطالعه از نوع کیفی با رویکرد تحلیل محتوای موضوعی بود. برای تولید داده ها، از نمونه گیری هدفمند با حداکثر تنوع و مصاحبه نیمه ساختار یافته با خبرگان کشور استفاده گردید. داده ها بر اساس روش Braun و Clark مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
«جایگزینی تولیت هوشمند» به عنوان درون مایه اصلی و «تغییر در زیرساخت فن آوری، تغییر در مدیریت دانش و همگرایی و همکاری شبکه ای» از تحلیل داده ها به عنوان درون مایه های فرعی استخراج شد. بر اساس یافته های به دست آمده، نظام آموزش عالی سلامت ایران باید راهکارهای نوینی را در به کارگیری فن آوری هوشمند و برنامه ریزی استراتژیک مد نظر قرار دهد.
نتایج حاصل شده می تواند به سیاست گذاران و مدیران آموزشی در برنامه ریزی استراتژیک آموزش پزشکی در فضای سایبری کمک کند و منجر به ایجاد ارزش افزوده در نظام سلامت گردد.