تدوین نمودار سازمانی مناسب برای مدیریت تقاضای آب کشاورزی در ایران

توجه جدی به مدیریت تقاضای آب کشاورزی بر اثر افزایش میزان تقاضا برای آب، امری اجتناب ناپذیر است. مدیریت تقاضای آب شامل فعالیت هایی می‏باشد که ممکن است باعث کاهش تقاضای آب، افزایش بازده مصرف آب گردیده، و از آلوده شدن یا دسترسی به منابع آب جلوگیری کند. در مطالعات منابع آب، قوانین مختلفی تصویب شده‏اند، ولی برخی از این قوانین هیچ گاه به مرحله اجرا نرفته اند؛ بنابراین، در تحقیق حاضر ساختار موجود کشور با نظرسنجی از کارشناسان بخش آب بررسی شد. برای این منظور از ابزار پرسشنامه استفاده شد. این پرسشنامه به وسیله ی 38 نفر از کارشناسان و دست اندرکاران بخش آب پاسخ داده شد. ضریب آلفای کرونباخ 701/0 به دست آمد، که نشانگر اعتبار قوی پرسشنامه می‏باشد. نتایج ارزیابی نشان دادند که کارشناسان با تغییر ساختار مدیریت منابع آب کشور موافق بوده، و اعتقاد دارند که «عدم هماهنگی بین سازمان های ذی ربط» و «وجود مشکلات قانونی در اصلاح الگوی مصرف» تاثیر زیادی را در بحران آب دارد. در ادامه، یک ساختار سازمانی با پنج سطح شامل: 1-تعیین چارچوب و سیاست های کلان آب با حضور نهاد‏های قانونی؛ 2-تخصیص سیاست های حوضه های بزرگ؛ 3-تخصیص سیاست‏های حوضه های درجه ی دو؛ 4-اجرای سیاست‏های تخصیص؛ 5-اجرای محلی سیاست ها با توجه به سخت‏افزارها و نرم‏افزارهای موجود و روش های جدید، پیشنهاد شد. این ساختار می‏تواند در سازمان های مختلف کشور مورد استفاده قرار گیرد.