ارزیابی پذیرش فناوری سامانه ارتباطات خودرویی بر اساس نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری در میان رانندگان تاکسی بین شهری استان سمنان

پذیرش و به کارگیری فناوری های اطلاعاتی نوین توسط افراد یک جامعه، در موفقیت فناوری و توجیه سرمایه گذاری ها، نقش مهمی ایفا می کند. با درک ساز و کار پذیرش یک فناوری نزد افراد، می توان خلق محصولات فناورانه و ارائه آن ها به جامعه را به گونه ای انجام داد که متقاضیان بیشتری داشته باشند. در حوزه فناوری اطلاعات، یکی از سامانه های فراگیر که به تازگی در کشور ما نیز توسعه یافته و در انتظار معرفی به بازار است، سیستم ارتباطات خودرویی(CVT) است. پذیرش این فناوری توسط رانندگان دارای اهمیت زیادی است. هدف این مقاله بررسی پذیرش سامانه ارتباطات هوشمند خودرویی با استفاده از مدل مفهومی UTAUT صورت گرفته است. در این تحقیق که با استفاده از نظرات 60 نفر از رانندگان تاکسی بین شهری استان سمنان انجام شده است، ابعاد مدل UTAUT یعنی پیش بینی عملکرد، تلاش مورد انتظار، نفوذ اجتماعی و شرایط تسهیل گر مورد سنجش قرار گرفته است. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون های آماری تی تک نمونه ای و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که از طرف رانندگان تاکسی برون شهری، عملکرد مناسبی برای این سامانه پیش بینی می شود و به لحاظ اجتماعی نیز این سامانه مورد حمایت نسبی قرار خواهد گرفت اما این رانندگان تلاش بیش از حدی را برای استفاده از این سامانه انتظار دارند و معتقدند سایر شرایط تسهیل گر برای استفاده از سامانه مثل منابع، دانش و سازگاری با سایر سامانه های مورد استفاده راننده، در حد کافی وجود ندارند. این نتایج در میان گروه های سنی مختلف، تفاوت معناداری ندارد.