تاثیر عملیات همگن سازی بر ریزساختار و سختی ساختار ریختگی سوپرآلیاژ GTD111

هدف از این پژوهش، تحقیق اثر عملیات همگن سازی بر ریزساختار ریختگی و سختی سوپرآلیاژ پلی کریستال GTD111 است. انجام عملیات همگن سازی در شرایط بهینه، پارامتری تاثیرگذار بر انجام صحیح عملیات حرارتی آنیل جزئی و پیرسازی آلیاژ است. این سوپرآلیاژ به روش ذوب القایی تحت خلاء ریخته گری شد و سپس در دمای 1200 و 1220 درجه سانتی گراد و زمان های مختلف تحت عملیات همگن سازی قرار گرفت. بررسی های ریزساختاری شامل بررسی جدایش ها، فازهای کاربیدی، یوتکتیک و رسوبات گاماپرایم اولیه به روش میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که جدایش عناصر آلومینیوم و تیتانیوم در مناطق بین دندریتی و تنگستن در مرکز دندریت در حالت ریختگی وجود داشته که پس از همگن سازی در دمای 1220 به مدت دو ساعت به طور تقریبی حذف شده است. کسر حجمی کاربیدها، یوتکتیک و گاماپرایم اولیه به ترتیب از 6%، 10% و 28% در حالت ریختگی به 4%، 7% و 41% پس از همگن سازی در دمای 1220 درجه سانتی گراد به مدت دو ساعت کاهش یافته است. سختی سوپرآلیاژ GTD111، در شرایط بهینه همگن سازی به مقدار 440 ویکرز رسیده که مقدار مطلوبی برای این آلیاژ است.