شناخت احجار کریم (در خلال متون ادبی تا قرن 8)

اطلاعات و معارف علوم گوناگون هم واره ادبیات فارسی را پربارتر و سرشار از اصطلاحات علمی و حکمی کرده است. از عوامل مهم این پدیده در شعر فارسی درگذشته، بویژه از قرن چهارم هجری قمری به بعد، گسترش علوم عقلی و شاخه های مختلف دانش ها و توسعه دانش گاه ها و مدرسه های علمیه و ظهور دانش مندان برجسته در ایران زمین است. در این راستا بسیاری از جواهرات و احجار کریمه که خواصی گوناگون برای آن ها در نظر گرفته شده است، در شعر بعضی شاعران انعکاس یافته که گاهی به رنگ و شکل آن ها در آوردن تشبی هات گوناگون نظر داشته اند و گاهی به خاصیت هایی که این سنگ ها در طب و یا طالع شناسی از خود بروز می داده است. در این گفتار به معرفی و نقش نمادین آن ها در ادبیات منظوم فارسی پرداخته می شود.