اثربخشی برنامه گروهی فرزند پروری مثبت بر سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان کودکان ناسازگار

اختلال های سازگاری، مشکلات فردی و اجتماعی فراوانی را به وجود می آورد. کودکان مبتلا، خانواده، آموزشگاه و اجتماع را با مسائل و دشواری های گوناگونی مواجه می کنند و آن ها را نیز در برابر آشفتگی های روانی- اجتماعی دوران نوجوانی و حتی بزرگ سالی، آسیب پذیر می سازند که گاهی موجب اضطراب امتحان در آنان می گردد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی برنامه گروهی فرزند پروری مثبت بر سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان کودکان ناسازگار شهر تهران بود. طرح پژوهش این تحقیق نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون به همراه گروه کنترل می باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر ابتدایی 8 تا 12 سال شهر تهران و مادرانشان در سال تحصیلی 93-94 بود. روش نمونه گیری پژوهش حاضر، خوشه ایچندمرحله ای بود. به منظور انتخاب نمونه، از بین مدارس ابتدایی دخترانه سه مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و بعد از اجرای پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا (بخش سازگاری) و پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون ، 15 نفر از یک مدرسه در گروه آزمایش و 15 نفر از مدرسه دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش به مدت 8 هفته، هر هفته یک جلسه و نیم در جلسات برنامه فرزند پروری مثبت بر مبنای الگوی ساندرز شرکت کردند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون شاپیروویلک، لوین و تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته ها نشان داد که برنامه فرزند پروری مثبت بر افزایش میزان سازگاری و کاهش اضطراب امتحان دختران در گروه آزمایش موثر بوده است. بحث و