بررسی خودکارآمدی در خواهران و برادران کودکان آهسته گام با و بدون نشانگان بالینی

پژوهش حاضر با هدف بررسی خودکارآمدی خواهران و برادران کودکان آهسته گام بر اساس مشاهده پذیری معلولیت صورت گرفته است. در مطالعه حاضر، 30 دانش آموز نوجوان دارای خواهر یا برادر آهسته گام که از میان آنها 15 نفر دارای خواهر یا برادر آهسته گام با نشانه های بالینی مشاهده پذیر و 15 نفر دارای خواهر یا برادر آهسته گام بدون نشانه های بالینی مشاهده پذیر بودند با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و خودکارآمدی آنها با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی کودک و نوجوان (موریس، 2001) ، مورد بررسی قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از روش های تحلیل واریانس چند متغیره و ضریب همبستگی دو رشته ای نقطه ای استفاده گردید. نتایج نشان دادند که خودکارآمدی کلی (01/0>p) ، تحصیلی (01/0>p) و هیجانی (05/0>p) خواهران و برادران کودک آهسته گام با نشانه های بالینی مشاهده پذیر، پایین تر از خواهران و برادران کودک آهسته گام بدون نشانه های بالینی مشاهده پذیر است. همچنین بین نشانه های بالینی مشاهده پذیر در آهسته گامی کودک با خودکارآمدی کلی (01/0>p) ، تحصیلی (01/0>p) و هیجانی (01/0>p) خواهران و برادران وی، رابطه معنی داری یافت شد. پژوهش حاضر، نشان دهنده نقش موثر نشانه های بالینی مشاهده پذیر همراه با آهسته گامی کودک در خودکارآمدی خواهران و برادران نوجوان وی می باشد.