بررسی اثربخشی برنامه هنردرمانی خانواده بر رضامندی زوجیت مادران و پدران کودکان خودمانده

هدف ازپژوهش حاضربررسی اثربخشی برنامه هنردرمانی خانواده بر رضامندی زوجیت مادران وپدران کودکان خودمانده می باشد. پژوهش ازنوع کاربردی و نیمه آزمایشی است و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و پی گیری برای اجرای آن استفاده شده است. آزمودنی ها شامل والدین 20 کودک خودمانده بود که به صورت نمونه دردسترس انتخاب و به طور تصادفی به دوگروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند و برنامه هنردرمانی خانواده درمورد گروه آزمایش اجراشد. برای جمع آوری داده ها در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری از مقیاس رضامندی زوجیت افروزاستفاده گردید.
داده های پژوهش با استفاده از روش های آماری تحلیل کوواریانس واندازه های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت و تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل وجود داشت. نتایج نشان داد که برنامه هنردرمانی خانواده نمی تواند به صورت طولانی مدت بر رضامندی زوجیت مادران وپدران کودکان خودمانده موثر باشد.