اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی دختران نابینا

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی دختران نابینا صورت گرفت. روش پژوهش از نوع تحقیق شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه مورد مطالعه پژوهش، فقط دختران 13- 17 ساله نابینای شهر تهران بودند. بدین منظور 24 نفر از دختران نابینا به شیوه نمونه گیری در دسترس (با واگذاری تصادفی) انتخاب شدند و در دو گروه 12 نفری (گروه آزمایش و گروه کنترل) قرار گرفتند. سپس آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 10 جلسه، در جلسات مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری شرکت کردند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که کیفیت زندگی (در ابعاد بهداشت و سلامت جسمانی، سلامت روانشناختی، روابط اجتماعی و وضعیت زندگی) در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت (05/0>p ). لذا می توان نتیجه گرفت که مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری موجب بهبود کیفیت زندگی دختران نابینا (در تمامی ابعاد کیفیت زندگی) گردیده است