بررسی تاثیر آرایش دیوارهای برشی در عملکرد لرزه ای ساختمان های بلندمرتبه بتن آرمه با سیستم لوله در لوله

پس از به کارگیری مصالح جدید برای استفاده در ساخت و ساز، ابداع فرم های مختلف سازه ای را می توان مهمترین عامل در امکان پذیر شدن ساخت سازه های بلند دانست. فرم سازه ای ساختمان سیستمی است که عهده دار تحمل ترکیبات مختلف بارهای افقی و قائم می باشد. هرچه سازه بلندتر و لاغرتر باشد عوامل سازه ای از درجه اهمیت بیشتری برخوردارند و متعاقبا نیاز به انتخاب فرم سازه ای بیشتر می شود. در این راستا اخیرا در طرح سازه های بلندمرتبه ایده جدیدی موسوم به سیستم لوله در لوله توسط آقایان فضلورخان و مایلستون ارائه گردیده است که در چندین سازه بلند دنیا از جمله ساختمان استاندارد اویل در شیکاگو و ساختمان مرکز تجاری دنیا در نیویورک به کار گرفته شده است. لذا در این تحقیق با مدل کردن یک سازه بتنی به ارتفاع 108 متر، 28 طبقه (یک طبقه زیرزمین) و اضافه کردن دیوارهای برشی به این سیستم و اعمال چیدمان‎های مختلف برای آنها توسط نرم افزار SAP2000 عملکرد لرزه ای سازه تحت 7 زوج شتاب نگاشت مورد بررسی قرار گرفته است و نیروی برش پایه و جابه جایی بام تحت حالت های مختلف مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که هر چه محل قرارگیری دیوارهای برشی از مرکز سازه به سمت محیط سازه سوق پیدا می کند پاسخ های لرزه ای سازه بلندمرتبه با سیستم لوله در لوله بهتر شده و امکان کاهش مقاطع جهت صرفه اقتصادی پروژه را می دهد.