اثربخشی آموزش و تمرین توجه بر توانایی املاءنویسی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش و تمرین توجه بر توانایی املاءنویسی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه و طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دختر سوم ابتدایی شهریار و ملارد به تعداد 23839 نفر در سال 96-95 بودند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایاز 4 منطقه بود، که دو منطقه ملارد و شهریار انتخاب و از 260 مدرسه، سه مدرسه حاجیه نوری، مریم و حضرت زینب انتخاب شدند. از هر مدرسه 2 کلاس و پس از غربال گری با آزمون هوشی ریون و آزمون املای معلم ساخته 30 نفر انتخاب و دو گروه 15 نفری شدند. علاوه بر دو آزمون هوش ریون و آزمون املای معلم ساخته، برای اندازه گیری عملکرد تحصیلی، آزمون معلم ساخته عملکرد تحصیلی نیز به کار گرفته شد. و آزمون عملکرد تحصیلی 1395 با 30 سوال توسط معلم تهیه شد. آموزش مبتنی بر برنامه فلچر 2007 طی ده جلسه 45 دقیقه ای هفته ای دوبار اجرا شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. نتایج حاکی از اثربخشی آموزش و تمرین توجه بر توانایی املاءنویسی (19/21=F، 0001/0=P) و عملکرد تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری بود (67/22 =F، 001/0 =P) و تاثیر در مرحله پیگیری پایدار ماند. از آنجا که آموزش و تمرین توجه به بالا بردن توانایی املاءنویسی و عملکرد تحصیلی منجر می شود، معلمان می توانند از این روش برای پیشگیری از اختلال املاءنویسی و کاهش عملکرد تحصیلی و رفع این اختلال در مدارس استفاده کنند.