ارزیابی خصوصیات شیمیایی، فیزیکی و رفتار خستگی قیرهای اصلاح شده با نانوسیلیکا و پلی یورتان سنتز شده

روسازی آسفالتی راه‏ها متشکل از قیر، سنگدانه و فیلر می باشد. قیر نقش مهمی در خصوصیات مخلوط های آسفالتی داشته و از این جهت شناسایی رفتار آن حائز اهمیت است. بتن آسفالتی همچنان پرکاربردترین مصالح در ساخت جاده ها می باشد. خرابی خستگی از متداول ترین خرابی در راه‏ها بوده و سالانه هزینه زیادی صرف تعمیر و نگهداری راه‏ها می شود. اصلاح قیر یکی از روش های مهم جهت افزایش مقاومت روسازی در برابر خرابی می باشد. در این پژوهش، نانوسیلیکا و پلی یورتان سنتز شده با مقادیر 3، 5 و 7 درصد وزنی قیر استفاده شدند. به دلیل عدم پایداری ترموپلاستیک پلی یورتان در قیر، از پلی یورتان سنتز شده استفاده شد. برای سنتز پلی‏یورتان، از ترکیب پلی ال و ایزوسیانات استفاده شد. برای بررسی خستگی از تست جاروب زمان استفاده شد. نتایج نشان می دهد که پلی‏یورتان سنتز شده و نانوسیلیکا عمر خستگی را بهبود بخشیدند. تاثیر پلی‏یورتان سنتز شده بر عمر خستگی به مراتب بیشتر از نانوسیلیکا بود. مقدار افزایش عمر خستگی برای نانوسیلیکا و پلی‏یورتان سنتز شده در کرنش کم 7/3 و 5/4 برابر بود. نتایج تست شیمیایی طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز و تست های فیزیکی نشان می دهد که تغییرات فیزیکی ایجاد شده در قیر برای پیش بینی خستگی به تنهایی قابل اعتماد نیست. تغییرات شیمیایی و ایجاد پیوندهای مختلف در رفتار خستگی تاثیرگذار می باشند.