مکان یابی چاه های تغذیه جهت تغذیه مصنوعی و بهبود کیفیت آبخوان دشت بیرجند با استفاده از پساب تصفیه شده فاضلاب

بیش از 85 درصد فاضلاب شهری و بخش اعظم فاضلاب های صنعتی را آب تشکیل داده، از این رو فاضلاب تصفیه شده می تواند در هر بخش از فعالیت ها که نیازمند آب باشد، به کار گرفته شود. مطالعه حاضر با هدف ارائه راهکار عملی جهت تجدید سفره های آب زیرزمینی از لحاظ کمی و کیفی در مناطقی که شرایط خاک و سفره های آب زیرزمینی برای تغذیه مصنوعی مناسب باشد، با وارد کردن فاضلاب تصفیه شده به سفره های آب زیرزمینی که کیفیت کمتری نسبت به پساب تصفیه شده دارند، انجام گرفت. در این مطالعه به منظور تغذیه مصنوعی، معیارهای کیفیت شیمیایی، هدایت هیدرولیکی، ضخامت لایه غیراشباع خاک، توپوگرافی و کاربری اراضی در سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفت و مناطق عمومی مستعد تغذیه مصنوعی با هدف تغذیه ای (افزایش کمی) در اراضی آبخوان دشت بیرجند مشخص گردید. همچنین معیارها با هدف افزایش بهبود کیفیت شیمیایی (افزایش کمی و کیفی) نیز با استفاده از روش ANP و نرم افزار Super Decisions وزن دهی گردید؛ به طوری که کیفیت شیمیایی موجود آبخوان در اولویت تغذیه مصنوعی قرار گرفت. بر اساس هدف تغذیه ای، 6/63km2 از اراضی در دسته بندی خیلی خوب و 50/56km2 در دسته بندی خوب منطقه قرار گرفتند. همچنین بر اساس هدف بهبود کیفیت شیمیایی، 1/13km2 از اراضی در دسته بندی خیلی خوب و 55/61km2 در دسته بندی خوب قرار گرفتند. در این هدف، پساب تصفیه شده در مناطقی از آبخوان که کیفیت نامناسبی دارد، تزریق می شود تا سبب بهبود کیفیت آن گردد. در این پژوهش با استفاده از مکان یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی، راهکاری ارائه شد که ضمن تغذیه مناطقی از آبخوان که کیفیت نامناسبی دارد، کیفیت آن را نیز افزایش می دهد. این امر سبب می گردد آب آبخوان برای مصارف کشاورزی، مناسب و کارا گردد. این راهکار منابع با کیفیت بالاتر را برای مصارف شرب و بهداشتی حفظ نماید.