برآورد ترکیب پذیری و اثر ژن ها در لاین های اینبرد S7 ذرت با استفاده از روش دوم گریفینگ تحت شرایط بدون تنش و تنش کمبود آب

برای ارزیابی ترکیب پذیری عمومی و خصوصی لاین های ذرت، پنج لاین S7 ذرت و نتاج آن ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو تکرار تحت شرایط بدون تنش و تنش کمبود آب در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان در سال 1396 مورد ارزیابی قرار گرفتند و صفات عملکرد دانه و اجزای آن اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس حاکی از وجود تفاوت های معنی دار بین لاین ها و نیز ترکیب پذیری عمومی والدها و خصوصی هیبریدها بود. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه دای آلل به روش دوم گریفینگ، صفات تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف دانه، تعداد دانه در بلال، طول بلال و وزن صد دانه بیش تر تحت تاثیر اثر افزایشی ژن ها قرار داشتند، در حالی که صفت تعداد بلال تحت کنترل اثر غیرافزایشی ژن ها و عملکرد در بوته تحت کنترل سهم تقریبا برابر آثار افزایشی و غیرافزایشی ژن ها قرار داشت. لاین KSC704-S7-1 برای صفت عملکرد دانه و بیش تر صفات مرتبط با آن در هر دو شرایط بدون تنش و تنش کمبود آب، ترکیب پذیری عمومی مثبت و معنی داری نشان داد و بنابراین می توان از این لاین برای بهبود عملکرد دانه در برنامه های اصلاحی استفاده کرد. علاوه بر آن، دورگ های P1×P3 و P2×P5 به ترتیب تحت شرایط تنش کمبود آب و بدون تنش برای عملکرد دانه و بیش تر صفات مرتبط با آن ترکیب پذیری خصوصی مثبت و معنی داری داشتند و به عنوان بهترین دورگ ها برای بهبود عملکرد دانه ذرت به ترتیب تحت شرایط تنش کمبود آب و بدون تنش معرفی می شوند.