بررسی کارکرد روش های تحلیلی برای ارتقای عملکرد سازمان های حفاظتی در حوزه پیشگیری

نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به دلیل ماهیت ذاتی و وظایف مربوط، همواره با تهدیدها و آسیب های مختلفی مواجه هستند که اگر ذره ای نسبت به این موارد سهل انگاری شود، عواقب جبران ناپذیری بر جای خواهد گذاشت. سازمان های حفاظتی به عنوان یکی از یگان های نظارتی نیروهای مسلح، نقش انکارناپذیری در صیانت از آنها بر عهده دارند. تشبیه فرمانده معظم کل قوا (مدظله العالی) از حفاظت اطلاعات به عنوان «نبض»، به واسطه نقش حیاتی آنها در نظارت و پایش نیرو های مسلح و نشان دادن وضعیت آنها از حیث کیفیت، عملکرد، موجودیت، صحت عمل، نقاط قوت و ضعف، به منظور پیشگیری از انحراف از هدف های تعیین شده و یا مقابله با انحراف های ایجاد شده، مستلزم بهره گیری از ابزارهای متعددی است و یکی از این ابزارهای مهم، استفاده از روش های تحلیلی در زمینه پیشگیری است. در واقع سازمان های حفاظتی باید با بهره گیری از روش های به روز و علمی نسبت به تحلیل دقیق پدیده های امنیتی اقدام نموده و بتوانند در پیشگیری حفاظتی موفق تر عمل نمایند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش روش های تحلیلی برای ارتقای عملکرد سازمان های حفاظتی در حوزه پیشگیری است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی است. جامعه آماری این تحقیق شامل تحلیلگران و صاحب نظران امور بررسی و تحلیل در سازمان های حفاظتی است که تعداد آنها حدود 65 نفر ارزیابی می شود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 56 نفر تعیین گردید. داده های این پژوهش که مبتنی بر بیست روش مهم در حوزه تحلیل پدیده های امنیتی بود، از طریق پرسش نامه محقق ساخته تهیه و در اختیار صاحب نظران حفاظتی قرار گرفت. یافته ها و نتایج نشان داد که از میان 20 روش معرفی شده در این پژوهش، روش های تحلیل روند، تحلیل تاریخی، تحلیل دلفی، طوفان فکری (ذهن انگیزی) نقش بسزایی در پیشگیری حفاظتی دارند.