حذف آنتی بیوتیک سفالکسین از محلول های آبی با استفاده از جاذب کربن فعال

چکیده                           مشکلات محیط زیستی ناشی از ورود آنتی بیوتیک ها به منابع آبی، به علت سمی بودن و اثرات پایدار آنها، تهدیدی جدی به شمار می رود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی کربن فعال گرانولی به عنوان جاذب در حذف سفالکسین از محلول های آبی صورت گرفت. آزمایشات در مقیاس آزمایشگاهی و به صورت ناپیوسته انجام گرفت. تاثیر متغیرهای موثر در فرآیند حذف سفالکسین، از جمله pH، مقدار جاذب، غلظت اولیه سفالکسین و زمان تماس بررسی شد. برای ارزیابی داده های جذب، ایزوترم های لانگمویر، فروندلیچ و تمکین، همچنین سینتیک جذب با مدل های شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم، مطالعه شدند. نتایج نشان داد افزایش pH محلول اولیه از 2 به 14، کارایی جذب سفالکسین را کاهش می دهد؛ به طوری که در غلظت اولیه 20 میلی گرم بر لیتر و 2/0 گرم از جاذب، بعد از 3 ساعت، کارایی جذب برای pH های 2، 5/3 و 14 به ترتیب 92/812%، 90/525% و 41/394% به دست آمد. جذب سفالکسین با مدل ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه مرتبه دوم مطابقت داشت. کربن فعال گرانولی علاوه بر داشتن ویژگی هایی چون جداسازی سریع و آسان، پتانسیل بالایی برای جذب و جداسازی سفالکسین و چنین آلاینده هایی از محیط های آبی دارد. نوع مقاله: مقاله پژوهشی کلید واژه ها: جذب سطحی، سفالکسین، کربن فعال گرانولی، محلول های آبی، مطالعه سینتیکی