سنجش غلظت فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در اعضله ماهی های هوور، شیر و تیلاپیا در شهرستان جیرفت

فلزات سنگین به دلیل قابلیت تجمع زیستی در بدن ماهیان، می توانند خطر جدی برای امنیت غذایی محسوب شوند. از این رو با توجه به نقش مهمی که ماهی ها در تغذیه انسان دارند، بررسی غلظت فلزات سنگین در بخش خوراکی ماهی ضروری به نظر می رسد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت تجمع یافته عناصر سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافت عضله ماهیان هوور، شیر و تیلاپیا در شهرستان جیرفت انجام گرفت.   به منظور بررسی غلظت فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافت عضله 3 ماهی شیر، هوور و تیلاپیا، تعداد 20 عدد از هر ماهی به صورت تصادفی از ماهی فروشی های شهرستان جیرفت در زمستان 1396 تهیه شد. نمونه ها به روش هضم اسیدی آماده شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس، ورژن 19 و آزمون های تجزیه واریانس و تی (تک گروهی) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. بین میزان تجمع فلزات سرب و کادمیوم در بافت عضله شیر، هوور و تیلاپیا اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05>p). میزان تجمع سرب در ماهیان شیر، تیلاپیا و هوور به ترتیب 0/07±0/19، 0/66±0/81 و 0/43±0/47 و غلظت کادمیوم نیز در ماهی شیر، هوور و تیلاپیا به ترتیب 0/26± 0/49، 0/22±1/35 و 0/23±1/52 میکروگرم بر گرم به دست آمد، اما بین میزان تجمع جیوه در بافت عضله این سه ماهی اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/05≤p). غلظت جیوه در بافت عضله ماهیان مورد بررسی پایین تر از استاندارد جهانی بود، اما غلظت دو فلز کادمیوم و سرب در بافت ماهیان تیلاپیا و هوور بالاتر از استاندارد جهانی بود. نوع مقاله: مقاله پژوهشی کلید واژه ها: جیرفت، زنجیره غذایی، فلزات سنگین، کادمیوم