تخمین پاسخ ساختمان قاب بندی شده به نشست های القایی در اثر حفاری تونل های کم عمق

حفاری تونل در محیط های خاکی اغلب منجر به نشست در سطح زمین می شود که در محیط های شهری سازه های موجود از این نشست ها متاثر می گردند. استفاده از رویکرد سختی نسبی از جمله روش های برآورد خرابی های محتمل سازه ها در اثر نشست های مذکور است. سختی نسبی بر اساس مقادیر سختی سازه، سختی زمین و برخی خصوصیات هندسی حاکم محاسبه می گردد. اهمیت برآورد دقیق سختی سازه موجود سبب شده که روش های متعددی برای این منظور ارائه گردد؛ بنابراین روش های مختلف برآورد سختی سازه مورد ارزیابی قرارگرفته و دقیق ترین روش به کمک تحلیل های عددی، تعیین شده است. مقادیر سختی نسبی بر اساس سختی محاسبه شده جدید سازه، محاسبه شده اند. همچنین رابطه ای بین سختی نسبی محاسبه شده پیشین و سختی نسبی پیشنهادی ارائه گردیده است. مقایسه مقادیر ضریب تعدیل به دست آمده از این تحقیق با مقادیر مشابه پیشین نشان دهنده آن است که در مطالعات پیشین ضرایب تعدیل دست پایینی در نظر گرفته شده است. این موضوع منجر به برآوردی خوش بینانه از خرابی محتمل القاشده به سازه می گردد؛ بنابراین در این تحقیق ضرایب تعدیل بهبودیافته، دارای انطباق بیشتر با نتایج تحلیل های عددی، پیشنهاد شده اند. بر این اساس رابطه ای جهت محاسبه ضریب تعدیل پیشنهادی بر اساس سختی نسبی ارائه شده است. روش پیشنهادی این تحقیق، تخمین دقیق تری از تاثیر حفاری تونل بر سازه های مجاور ارائه می نماید که ضمن حفظ سادگی در محاسبات، در راستای ایمنی بیشتر گام برداشته است.