بررسی اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر تعامل مادر با کودک آهسته گام

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبتبر تعامل مادر با کودک آهسته گام در شهرستان های تهران انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. در این پژوهش 40 نفر از مادران دانش آموزان آهسته گام شرکت کردند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از مدارس استثنایی شهرستان های تهران انتخاب شده بودند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. گروه آزمایش، برنامه فرزندپروری مثبترا در 10 جلسه 60 دقیقه ای دریافت کردند، در حالی که به گروه کنترل این آموزش ارائه نشد. ابزار این پژوهش مقیاس رابطه مادر-کودک پیانتا (1994) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که گروه آزمایش و کنترل حداقل در یکی از خرده مقیاس های رابطه مادر-کودک تفاوت معناداری دارند. نتایج نهایی تحلیل کوواریانس چندمتغیری حاکی از آن بود که آموزش برنامه فرزندپروری بر تعامل مادر با کودک آهسته گام اثر مثبت و معناداری داشت (001/0P<).با توجه به اینکه آموزش مهارت های فرزندپروری به بهبود تعامل مادر با کودک منجر شد. بنابراین، استفاده از برنامه آموزشی فرزندپروری مثبتبا نتایج مفید و موثری در حوزه تعامل مادر با کودک آهسته گام همراه است.