بررسی اثربخشی برنامه تعامل والد-کودک بر میزان تنیدگی مادران کودکان آهسته گام با مشکلات رفتاری و کاهش مشکلات رفتاری کودکان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه تعامل والد-کودک بر میزان تنیدگی مادران کودکان آهسته گام با مشکلات رفتاری و کاهش مشکلات رفتاری کودکان انجام شد. این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر آهسته گام با مشکلات رفتاری (7-9) در مدارس استثنایی (سال 97-96) شهرستان گرگان بودند. از این جامعه به روش نمونه گیری هدفمند، نمونه ای مشتمل بر 24 کودک و مادر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش، مقیاس مبتنی بر تجربه آخنباخ (2001) و مقیاس استرس فرزندپروری بری و جونز (1995) بود. ابتدا پیش آزمون در هر دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد و سپس گروه آزمایش طی 15 جلسه 90 دقیقه ای برنامه تعامل والد-کودک را دریافت کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بررسی شدند. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که برنامه تعامل والد-کودک تاثیر معناداری بر کاهش تنیدگی مادران کودکان آهسته گام با مشکلات رفتاری و کاهش مشکلات رفتاری کودکان آهسته گام دارد. نتایج به دست آمده از مرحله پیگیری، همچنین کاهش تنیدگی مادران و کاهش مشکلات رفتاری کودکان را نشان داد. در نتیجه با بهبود مهارت های ارتباطی والدین و افزایش تعامل مثبت میان مادر و فرزند می توان تنیدگی مادران و مشکلات رفتاری کودکان را کاهش داد.