نقد و بررسی رمان ثلاثیه غرناطه، اثر رضوی عاشور از منظر خلاقیت های شخصیت پردازانه

رضوی عاشور نویسنده مصری با ثلاثیه غرناطه (سه گانه گرانادا) یکی از شناخته شده ترین نویسندگان در جهان عرب است. این رمان، دارای شخصیت های متعدد اصلی و فرعی است که نویسنده در شخصیت پردازی همه ی آن ها سنجیده و با دقت نظر عمل کرده است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی خلاقیت های هنری نویسنده در خلق شخصیت های منحصر به فرد است. روش انجام پژوهش، کتابخانه ای  با رویکردی تحلیلی و نقادانه است. نتیجه ی کلی مقاله این است که عاشور، رویکردی عمدتا نمایشی در پیش گرفته تا شخصیت پردازی رمان از اعتبار هنری و زیبایی شناسانه ی بیشتری برخوردار باشد و موفق شده عنصر گفتگو را هنرمندانه در خدمت عنصر شخصیت پردازی قرار دهد، به عبارتی او با توفیق در زمینه ی استفاده از عنصر گفتگو در جهت شخصیت پردازی، چندآوایگی و چند صدایی، رمانش را نیز تضمین کرده است. عاشور از هر نوع امکانات سنتی و مدرن داستان گویی که در اختیار داشته چون توصیف ظاهر شخصیت، تیپ سازی، آشنایی زدایی، آیرونی، تمایزبخشی بین شخصیت ها و.. بهره برده است تا شخصیت هایی منحصر به فرد بیافریند. ذکر این نکته ضروری است که عنصر شخصیت در این رمان با وجود پرحادثه بودن، همواره در محوریت و اولویت رمان قرار دارد، بنابراین رمان ثلاثیه غرناطه را می توان رمان شخصیت قلمداد کرد.