الگوی شناسایی استعداد ریاضی بر اساس رویکرد ملاک های چندگانه در دانش آموزان تیزهوش و با استعداد

پژوهش حاضر با هدف بررسی سازه استعداد ریاضی بر اساس مدل پیشنهادی مبتنی بر رویکرد ملاک های چندگانه انجام شد. بر طبق این رویکرد، استعداد ریاضی محصول تکاملی تعامل ویژگی های شناختی، شخصیتی و محیطی افراد شناخته می شود.

پژوهش حاضر توصیفی و از نوع طرح های همبستگی با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان مدارس استعدادهای درخشان دوره متوسطه اول (پایه هشتم) شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود. داده های مورد نیاز با استفاده از آزمون دسته بندی کارت ویسکانسین، آزمون تکلیف بلوک های کرسی، آزمون تکلیف زمان واکنش دیاری-لیوالد، پرسشنامه خودسنجی راهبردهای خودتنظیمی، مقیاس خودکارآمدی مهارت های ریاضی، پرسشنامه جو کلاس در درس ریاضی، پرسشنامه نگرش ریاضی فنما - شرمن، آزمون سه ذهن ریاضی و نمرات ترم اول درس ریاضی از 243 نفر از دانش آموزان پایه هشتم مدارس استعدادهای درخشان شهر تهران با روش نمونه گیری دردسترس جمع آوری شد.

نتایج نشان داد که در این پژوهش متغیرهای شناختی تاثیر معنی داری بر استعداد ریاضی داشتند، اما از لحاظ آماری تاثیر متغیرهای شخصیتی و محیطی بر استعداد ریاضی تایید نشد. همچنین نتایج نشان داد که تاثیر متغیرهای شناختی بر متغیرهای محیطی و تاثیر متغیرهای محیطی بر متغیرهای شخصیتی تایید شد.

با توجه به این موضوع که استعداد ریاضی یک سازه چند بعدی است، شناسایی دانش آموزان تیزهوش و با استعداد ریاضی نیازمند ابزارهای متفاوت و ملاک های چندگانه می باشد.