تحلیل ساختار روایی دو داستان «در ظهور آهوها» و «کپرهای جن زده» بهرام حیدری بر اساس نظریه ی ژرار ژنت

بررسی ساختار فرم و طرح، در نقد ادبی جدید، روشی است برای نقد داستان. هر نویسنده با به کارگیری شیوهای خاص از روایت، و استفاده از تکنیک های روایی دریچه ای تازه از بروز رخدادهای داستانی به روی مخاطب می گشاید. به طور معمول این هنر نویسنده است که مولفه های زیباشناسانه در داستان را خوب پرداخت کند، این مولفه ها شامل دیدگاه، شخصیت، کانون روایت، انواع گفتار و... می شوند و در طرح مشهودند. نگاه ساختارگرایانه به آثار ادبی به سبب وجود این عناصر در متن و الگوهایی که اجزا را به هم پیوند میدهد زمینه ساز فهم و درک هرچه بهتر ادبیات داستانی را فراهم می سازد؛ تمام کوشش ساختارگرایان در همین کپرهای جن » و « در ظهور آهوها » زمینه بوده است. در این پژوهش ساختار روایی دو داستان نوشته بهرام حیدری با توجه به نظریه ساختارگرایی ژرار ژنت « لالی » از مجموعه داستان « زده مورد بررسی قرار گرفت و این نتایج حاصل شد: دو داستان مذکور با نظریه ژرار ژنت قابل برای پردازش داستانهایش استفاده کرده « گفتار » بررسی هستند و بهرام حیدری از عنصر است و توانسته بین محتوا و داستان هماهنگی ایجاد کند.