بررسی کارکردها و فراوانی ارتباط های غیر کلامی در رمان «چشم هایش» نوشته بزرگ علوی

رمان «چشم هایش» مطرح ترین اثر بزرگ علوی است که به شیوه واقع گرا به بیان معضلات اجتماعی و سیاسی می پردازد. علوی برای هرچه واقع گراتر نمودن داستان خود از عناصر ارتباطات غیرکلامی به صورت گسترده بهره برده است؛ بنابراین، در این مقاله کارکردهای مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. « چشم هایش » رفتارها و ارتباطات غیرکلامی در داستان این تحقیق برآن است تا با روشی تحلیلی- توصیفی و دیدگاهی میان رشته ای نشان دهد که کاربرد مشخصه های ارتباطات غیرکلامی در این کتاب تا چه اندازه آگاهانه بوده و در پیشبرد داستان و بخشیدن زمینه سیاسی و اجتماعی به آن نقش داشته است. همچنین با بررسی فراوانی رفتارهای غیرکلامی رابطه میان بسامد رفتارهای غیرکلامی چشم و عنوان کتاب را آشکار سازد. این پژوهش نشان می دهد که علوی آگاهانه در جهت پیشبرد داستان و واقع گرا نمودن آن از ارتباطات غیرکلامی بهره برده است. دغدغه های سیاسی و اجتماعی نیز، که از ویژگی های داستان رئالیستی است، به واسطه برخی از عناصر ارتباط غیرکلامی نظیر عنصر محیط، توانسته است نمود بیشتری یابد. تعدادی از ویژگی های ارتباط غیرکلامی مانند «رفتارهای حرکتی» «پیرازبان» «چشم» از بسامد بالایی برخوردارند که گستردگی کاربرد «چشم» به دلیل همخوانی با عنوان و موضوع داستان، قابل تامل است.