بررسی بیان نسبی ژن های مرتبط با تنش ناشی از سمیت آهن در دو واریته از گیاه برنج (Oryza sativa)

سمیت آهن سبب افزایش تولید رادیکال های آزاد، تنش اکسیداتیو و کاهش شدید عملکرد برنج می شود. یکی از پاسخ های گیاه برای تنظیم شرایط فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی به تنش ها، تغییر در محتوای آنتی اکسیدان است. در این پژوهش اثر پنج تیمار آهن (FeEDTA) (صفر، 100، 250، 400 و 500 میلی گرم در لیتر) بر بیان نسبی ژن های گلوتاردوکسین (GRX)، تیوردوکسین (TRX)، پروکسی ردوکسین (PRX) و کاتالاز (CAT) با استفاده از تکنیک Real time-PCR در دو ژنوتیپ Pokkali (متحمل) و IR64 (حساس) برنج در شرایط هیدروپونیک محلول یوشیدا مطالعه شد. نتایج نشان داد میزان بیان نسبی ژن CAT در سطوح مختلف تنش در ژنوتیپ Pokkali بیش تر از IR64 بود. میزان بیان نسبی ژن PRX در ژنوتیپ IR64 در تمامی سطوح تنش تقریبا مشابه بود. با افزایش سطح تنش میزان بیان نسبی ژن TRX در ژنوتیپ Pokkali تفاوت معناداری نداشت. بیان نسبی ژن GRX در ژنوتیپ Pokkali در اکثرسطوح تنش بیش تر از IR64 بود. اعمال سطوح کم تنش سبب افزایش بیان CAT، GRX و TRX در ژنوتیپ IR64 شد، اما با افزایش سطح تنش تفاوت معناداری در بیان ژن ها ایجاد نشد. این درحالی است که در اکثر سطوح تنش میزان بیان نسبی ژن های مورد بررسی در ژنوتیپ Pokkali بیش تر از IR64 بود. احتمالا عدم تغییر بیان نسبی ژن ها در سطوح بالای تنش و کم تر بودن میزان بیان در ژنوتیپ IR64 یکی از دلایل حساسیت این ژنوتیپ به تنش آهن است.